Start van de zomer in Australie

Vandaag begint officieel de Australische zomer. Dat is goed nieuws. Alleen... als ik nu naar buiten kijk zie ik in plaats van de zon alleen maar wolken en een klein beetje blauwe lucht. Volgens de deskundigen zullen we deze zomer veel van dit soort dagen hebben.

Vorig jaar was het ook al niet veel soeps. Ook toen hadden we heel veel regen en veel wind. Volgens mij is La Nina wel iets afgezwakt en zal het weer hopelijk minder extreem zijn als volgend jaar. 

Lees verder: http://www.smh.com.au/environment/weather/wet-and-mild-another-summer-short-on-sun-20111130-1o796.html#ixzz1fFNPza3E

Picasso in Sydney

De Art Gallery van Sydney organiseert een grote Picasso tentoonstelling met schilderijen uit het Louvre.  De schilderijen zijn vanaf 12 november te zien.

Als voorproefje op de tentoonstelling had De Sydney Morning Herald had een groot artikel geplaatst over Picasso en wat schoolkinderen leren over de schilder. Het artikel gaat onder andere over de klas van S.

Die hebben een paar weken geleden Picasso bestudeerd en zelf schilderijen gemaakt. S. is ook op de foto te zien. Je ziet zijn gezicht nog net achter de arm van het jongetje op de voorgrond.

Link naar het artikel
Link naar nog een foto van S. in fotogalerie

Koffiegekte in Sydney

Een typisch voorbeeld van de koffiegekte in Sydney. Deze foto nam ik om 10 uur 's ochtends buiten op straat. In plaats van dat iedereen braaf achter zijn of haar bureau zit te werken, staat het kantoorvolk buiten in de rij om koffie te halen bij hun favoriete koffieplek.

Voorjaarsvakantie

Het is lang stil geweest op deze blog. De 'bush turkey' is inmiddels al weer met de noorderzon vertrokken. Het is dus de hoogste tijd dat ik weer iets ga schrijven.

Dit is het eerste weekend van de voorjaarsvakantie. Tot vrijdagmiddag half 4 was het stralend mooi weer met zomerse temperaturen. Dit veranderde compleet met de officieele start van de vakantie om half 4. In tien minuten tijd daalde de temperatuur maar liefst 9 graden! Nu regent het pijpenstelen en is het koud buiten.

Wat gaan we doen in de vakantie? Reisorganisator M. kondigde vanochtend aan dat we aankomende zaterdag 5 dagen naar Uluru gaan. Uluru stond bij ons allemaal hoog op het verlanglijstje en nu gaat het er eindelijk van komen! Eerst de kids nog een paar dagen in de stad entertainen en dan pakken we het vliegtuig naar de beroemde 'Red Centre'. Hoera!!!

Bush turkey in de voortuin

 
Toen ik vanmiddag thuiskwam, zag ik een Australische 'bush turkey' (bos kalkoen) op de oprit lopen. Ze zijn niet zeldzaam maar ik had er nog nooit een bij ons huis gezien. Ik ben benieuwd of hij bij bij ons gaat intrekken. In dat geval kunnen we binnenkort een nest van ongeveer 4 meter in omtrek en 1 meter hoog in de tuin aantreffen. Of we daar nu erg blij mee moeten zijn.

[voor de vaste bezoekers van deze blog: de 30dagen-fotoblog is een 11dagen-fotoblog geworden. 30 dagen lang, iedere avond een stukje schrijven was toch iets te ambitieus].

Zwemmen in Australie (dag 11: 30dagen-fotoblog)

Zwemles van J. en S.

Als je in het buitenland woont, kom je heel regelmatig dingen tegen die anders zijn. Een goed voorbeeld is de zwemles. De zwemles in Australie is totaal anders dan de Nederlandse zwemles:

• De kinderen leren eerst borstcrawl en daarna pas schoolslag
• Ze zijn hier heel erg van de techniek en de details.
• De zwemscholen zijn allemaal particulier en ze hebben eigen diploma's. Er bestaat niet zoiets als de KNVB

Is de zwemles in Australie beter of slechter dan in Nederland? Ik weet het niet. Het doel is in ieder geval hetzelfde: kinderen leren zwemmen. Uiteindelijk lukt dat toch altijd wel, met of zonder schoolslag.

Lees ook: zwemles in India

Zomaar een zondagochtend in Sydney (dag 10: 30dagen-blog)

Kakatoe op het balkon

Zondagochtend in Sydney. Ik word vroeg wakker en doe de gordijnen open. Daar zie ik deze kakatoe op het balkon zitten. Een mooi gezicht. Hij zit stilletjes te genieten van het uitzicht.

Na een paar minuten vloog hij weer weg. Gelukkig zonder een cadeautje achter te laten.

Blueberry en apple slab pie (dag 9: 30dagen-fotoblog)

Mijn versie van de 'blueberry en apple slab pie'

Het is erg spannend op het moment in de keuken van de Australische Masterchef serie. Morgenavond is de grote finale. Ik zal niet verklappen wie er in de finale staan voor als ze deze serie nog een keer uitzenden in Nederland.

Bij ons was het ook spannend in de keuken vandaag. Aangestoken door de Masterchef gekte besloot ik vandaag de Blueberry en Apple slab pie (bosbessen en appel 'plaat' taart) uit te proberen. Het resultaat zie je op de foto. Alleen bleek ik geen bosbessen in huis te hebben en daarom is het een frambozen - appeltaart geworden. Ook erg lekker.

Matt Moran is deze serie van Masterchef gastpresentator. 

De recepten in het Masterchef Magazine zijn erg de moeite waard. Ik heb er al meerdere gerechten uit gekookt. Ik weet ook zeker dat ik met mijn versie van de blueberry en apple slab pie, de finale met gemak zou winnen.

Lees ook: Australie in de ban van het koken

Jeans for Genes Dag in Sydney (dag 8: 30dagen-fotoblog)

Op de eerste vrijdag van augustus (vandaag dus) is het 'Jeans for Genes' dag in Australië. Dan wordt geld ingezameld voor het Medisch Onderzoekscentrum voor Kinderen. Die doen onderzoek naar genetische afwijkingen bij kinderen.

Geld inzamelen is een nationale volkssport in Australie. Er wordt van alles bedacht om zoveel mogelijk geld op te halen voor het goede doel. Des te gekker des te beter. Vandaag kun je geld doneren of een speciale 'Jeans for Genes' badge kopen. Om te laten zien dat je met de actie meedoet, doe je vandaag een  jeans ofwel een spijkerbroek aan naar school of naar je werk. Vandaar de naam 'Jeans for Genes'. Vrijwilligers die vandaag geld ophalen, heten 'genies'. Weer zo'n leuke woordspeling!

Op de foto heeft J. met een spijkerrok aan in plaats van haar schooluniform. Ze heeft ook de gebruikelijke 'gold coin' in haar hand (lees ook: Australische gold coin voor het goede doel).

Boter en kaas 'made in Australia' (dag 7: 30dagen-fotoblog)

 

Ik ben net even de koelkast ingedoken om te kijken welke typische Australische merken we in huis hebben. Dat zijn er nogal wat. Ik heb een foto gemaakt van de 'proudly Australian made' boter en de kaas. 

Australiers zijn gek op hun eigen producten. Op de verpakking van veel producten staat dat het in Australie is gemaakt want dan verkoopt het beter. Op de Devondale boter staat bijvoorbeeld in grote rode letters: "100% Australian made & owned". Op de Bega kaas (erg lekker!) staat een rond logo met "Australian made".

Als je als bedrijf ten onrechte op je verpakking zet dat het Australisch is, krijg je het aan de stok met de locale voedsel-autoriteiten. Dit overkwam begin dit jaar de grote supermarkten Coles en Woolworths. Woolworths had bij de citroenen een bordje gezet met 'Product of Australia' terwijl ze uit Amerika kwamen. Foutje.  De Coles had iets soortgelijks gedaan maar dan met grapefruit.

Lees meer over de citroenen bij de Woolworths (in het Engels)

Goedkoop tanken in Australie (Dag 6: 30dagen-fotoblog)

Dit is een foto van de benzinepomp vlakbij ons huis. In Sydney je niet zonder auto. Regelmatig staan wij onze twee brandstoftanks van 80 liter elk bij te vullen. Onze auto heeft er twee voor het geval we  in de outback zonder brandstof komen te staan. Heel handig in down town Sydney, maar niet heus.

Wij betalen op het moment bij de pomp 143,9 dollar (1,10 euro) voor een liter diesel. Voor benzine betaal je minder, 135,9 dollar per liter ofwel 1,05 euro. In Nederland is benzine altijd duurder dan diesel. Hier is dat andersom. Diesel is duurder vanwege de grote vraag naar diesel door de mijnindustrie en landen als China.

Een Australier zou stijl achterover vallen van de brandstofprijzen in Europa. Geen Australier die 1,75 euro zou willen betalen voor een liter benzine. Nu klagen mensen al steen en been over de stijging van de brandstofprijzen. Bij een buurman gaat dit zo ver dat hij nu brandstof maakt uit zonnenbloemolie. Hij haalt de olie op bij restaurants en in zijn garage heeft hij een installatie gebouwd waarmee hij er brandstof van kan maken. Vraag mij niet hoe hij het doet. Volgens mij is hij er erg druk mee. Ik hoop maar dat M. het niet in zijn hoofd krijgt om het ook te proberen.

Taronga Zoo op een mooie, zonnige winterdag (dag 5: 30dagen-fotoblog)

Uitzicht vandaag op de haven en de Sydney Harbour Bridge vanuit de dierentuin Taronga Zoo.

Ik ben geen fan van de Sydney winters. Het is koud en grijs en het lijkt constant te regenen.

Tot...

Dit weekend. Dit weekend was het ineens 21 graden en scheen de zon volop. Het goede nieuws is dat het mooie weer minstens een week aanhoudt. Woensdag wordt het zelfs 23 graden. Vanaf nu kan ik dus gerust zeggen dat ik de winters in Sydney helemaal super vind!

Vanwege het mooie weer besloten we vandaag naar Taronga Zoo te gaan. Daar heb ik bovenstaande foto genomen van het altijd spectaculaire uitzicht op de haven. 'Taronga', zo weet ik sinds vandaag, betekent 'mooi uitzicht op het water' in de Aboriginal taal. Een betere naam hadden ze de dierentuin niet kunnen geven.

Lees ook:
- Het is lente in Sydney

Openbare sportvelden in Sydney (dag 4: 30dagen-fotoblog)

Dit is een foto van het sportveld bij ons in de buurt. Dit soort sportvelden worden 'ovals' genoemd vanwege, je raad het al, de ovale vorm. Ze liggen midden in de woonwijk waardoor ze heel toegankelijk zijn. Je gaat er makkelijk nog even 's middags heen om een balletje te trappen of om een rondje hard te lopen. De kinderen rijden er rondjes op de fiets.

Australiers zijn helemaal gek van sport. Ze doen zelf aan sport of ze kijken thuis naar sportwedstrijden op tv. Dankzij de zachte winters is het in Sydney veel gemakkelijker dan in Nederland om het hele jaar door te sporten. Op het moment voorzien veel gemeenten de 'ovals' van een regenbestendige ondergrond waardoor, tot grote blijdschap van velen nog vaker kan worden gesport.

Alle 'ovals' zijn eigendom van de gemeente. Locale sportclubs hebben geen eigen faciliteiten en velden maar huren die van de gemeente voor wedstrijden en de wekelijkse training. Dit zijn met name de rugby, cricket en voetbalclubs maar eigenlijk kan iedereen die wil sporten er gebruik van maken.

Het is leuk om in het weekend naar een van de 'ovals' te gaan om rugby te kijken. Wow! Dat gaat er ruig aan toe bij die jongens en fanatiek dat ze zijn!

Lees ook dit artikel (in het Engels) over de sportgekte van Australiers naar aanleiding van de overwinning van Cadel Evans in de Tour de France.

Electriciteitspalen (Dag 3 - 30dagen-fotoblog)

In Nederland zijn ze uit het straatbeeld verdwenen, maar in Sydney zie je ze nog steeds: houten electriciteitspalen. Dat is ook zo bij ons in de buurt. Het ziet er erg ouderwets uit, zeg maar alsof je in een ontwikkelingsland bent. Er staan 500,000 palen in de stad die electriciteit leveren aan 1.6 miljoen huizen. Het moet een gigantische klus zijn om al die palen te onderhouden.

Vandaag waren ze bij ons in de straat druk bezig takken van bomen te halen omdat die anders tegen de electriciteitsdraden aan kunnen komen, met alle problemen van dien.

Zo nu en dan zien we 's avonds als het schemert een possum over de draden lopen. Dat gaat niet altijd goed zo blijkt uit dit artikel over een possum die door de brandweer moest worden gered.

Waar komt die snorkel opeens vandaan? (dag 2 30dagen-fotoblog)

Toen ik twee weken geleden terugkwam uit Nederland zag ik tot mijn grote verbazing een snorkel op onze auto. Het nut ervan ontgaat mij totaal. Het heeft veel geregent in de stad maar daarvoor heb je echt geen snorkel nodig. Een goede paraplu voldoet prima. De kans dat wij met onze auto een diepe rivier oversteken is nihiel. Er zijn mensen die dat leuk vinden maar ik ben er niet een van. Waarom dan toch zo'n ding?

De reden waarom de snorkel op de auto is gemonteerd terwijl ik in het buitenland zat, is mij trouwens wel geheel duidelijk. Daar zal ik verder maar niets over zeggen.

Australië is volgens mij het enige land in de wereld waar iedereen het doodnormaal vindt als je in de stad rondrijdt alsof je op een expeditie vertrekt door de Australische bush in plaats van dat je je kinderen naar school brengt. Australië is en blijft een mannenland.

Ik vind het ding vooral irritant. Elke keer als ik de parkeergarage inrij ben ik bang dat ik hem eraf rij. Dat zal ook nog wel een keer gebeuren. Sorry, foutje.

Lees ook: vaderdag vieren in Australië

Xmas in July in Sydney (dag 1 30dagen-fotoblog)

Ik vind het koud buiten maar heb ik zin in de kerst? Nee. Anderen denken daar duidelijk anders over. Als je in de maand juli kerst wil vieren dan kan dat. Een beetje logisch is het ook wel. In december, als het hier hartje zomer is, willen mensen naar het strand en heeft niemand zin om binnen onder de kerstboom kerstliedjes te zingen.

Op verschillende manieren wordt kerst gevierd. Als je dit restaurant belt voor een reservering en je roept 'Ho, Ho, Ho!, krijg je een gratis glas champagne, een kerstmannen-muts en een chocolaatje bij je eten.

Op YouTube vond ik dit filmpje met de Australische versie van Jingle Bells. Het geeft het typische Australische kerstgevoel goed weer: 'Christmas Day the Aussie way by the barbeque'.



Bij ons blijven de kerstballen nog een paar maanden in de doos zitten. Wat zal er trouwens gebeuren met het weer als ik 'Ho, Ho, Ho!' roep? Zal het dan eerder voorjaar worden?

30dagen fotoblog

Ik ben klaar voor een nieuwe uitdaging. De komende 30 dagen ga ik met mijn telefoon iedere dag een foto nemen van iets typisch Australisch. Die foto's ga ik op deze blog zetten. Een foto van de Sydney Harbour Bridge ligt teveel voor de hand en is daarom niet leuk. Ik zal proberen om foto's te nemen van de kleine dingen die mij opvallen in de stad.

Mijn telefoon is niet heel erg nieuw meer dus verwacht niet teveel van de kwaliteit van de foto's. Het gaat er mij vooral om te kunnen laten zien wat Australië anders maakt.

Verschillen Australië en Nederland

Nederland voelt altijd weer een beetje onwerkelijk. Ik ben een tijd weggeweest, maar Nederland is meteen weer zo gewoon. Het voelt net alsof ik helemaal niet aan de andere kant van de wereld woon.

Ik merk wel dat ik continu op zoek ben naar dingen die anders zijn. Dat was een stuk gemakkelijker toen ik nog in India woonde. De verschillen tussen Australië en Nederland zijn een stuk minder spannend. Toch heb ik er een paar gevonden.

Hard rijden
Met stip op nummer een staat het harde rijden. Als je in Australië de maximale snelheid rijdt (max. 110 km per uur), rij je hard en haal je iedereen lachend in. Niet in Nederland. Hier hangt er binnen de kortste keren een klever achter je auto. Wat is dat irritant zeg! Het nieuws over de proef met 130 km zones vind ik dan ook erg vreemd. Heel Nederland rijdt toch al 130 km per uur op de snelweg. Wie proberen we hier nou voor de gek te houden? Ik weet zeker dat als ik straks 130 kilometer per uur rij, auto’s mij ook weer van alle kanten voorbij scheuren.

Koffie
Op nummer twee staat de koffie. Bah! Wat is die hier vies. Koffie maken is een vak op zich en de Australiers zijn erg goed in. In Sydney kun je alleen met een 'barista' diploma in een koffieshop werken. Lees over de koffiegekte in Sydney dit artikel over 'purists barista's' die weigeren suiker en melk in de koffie te doen omdat ze dan geen 'perfecte kop koffie' kunnen maken. Ik ben pas een week in Nederland en misschien had ik gewoon pech met de koffie. Het lokale zwembad en de speeltuin zijn misschien niet de plaatsen waar ik goeie koffie moet verwachten. Maar toch, ik had gehoopt op beter.

Zonnebaden
Op nummer drie staat het zonnebaden. In het zwembad zag ik mensen pal in de zon liggen op het heetst van de dag. In Australië is dat echt uit den boze vanwege de hoge UV straling. Zelf heb ik nu altijd zonnebrand op zak en laat ik het uit mijn hoofd om in de zon te gaan liggen bakken.

Wordt vervolgd, want er zijn vast meer verschillen te vinden ...

Sydney Vivid festival 2011

Dit jaar geen foto's maar een kort filmpje van het Sydney Vivid festival.



Dit zijn mijn foto's van Sydney Vivid van vorig jaar.

Blote voeten in Sydney

Het is een typisch Australische gewoonte om op blote voeten te lopen. Je moet dan ook niet vreemd opkijken als je dit op de meest vreemde plekken ziet. 

Deze foto nam ik rond 11 uur 's ochtends in de supermarkt bij de vleesafdeling. Het waren twee jonge jongens van rond de twintig die eruit zagen als typische surfers: gespierd, bruin en iets te lang haar.

Waarom ze dit doen? Het is mij een raadsel. Toen ik deze foto nam was het geen mooi weer. Ze zullen dus niet net van het strand gekomen zijn.

Dus.. als je ergens in Nederland mensen op blote voeten door de supermarkt ziet lopen, dan zijn het waarschijnlijk Australiërs.

Alcoholcontrole om half 12 's ochtends

Tot onze grote verbazing werden we zaterdagochtend om half 12 door de politie aangehouden voor een alcoholcontrole. We hadden net een paar koppen koffie achter de kiezen dus we grapten tegen de agent dat we onze caffeinelimiet waarschijnlijk hadden overschreden.  Dat kan namelijk.  Ha, ha!  De politieagent nam zijn werk serieus en hij vertelde ons dat het ons zou verbazen hoeveel mensen 's ochtends dronken achter het stuur zitten.

Nu weet ik ook waarom ze op dit gekke tijdstip stonden te controleren. Op de Telegraaf website staat een kort stukje met als kop 'Massaal arrest 'dronken idioten' Australië. Onze alcoholcontrole was blijkbaar onderdeel van 'Operation Unite', een grote landelijke actie om iets tegen het alcoholmisbruik te doen.

Er wordt in Australië inderdaad erg veel gedronken. We hadden het er vanmiddag nog over dat het op kantoor heel normaal is om op vrijdagmiddag om drie uur naar de kroeg te gaan en je daar helemaal vol te laten lopen. Daar zijn ze nog trots op ook. Dan hebben we het dus niet over jongelui die in het weekend uitgaan maar over doorsnee kantoormensen van onze eigen leeftijd.

Voor alle duidelijkheid, wij werden zaterdagochtend niet aangemerkt als 'dronken idioot' en konden gewoon doorrijden naar de dierentuin waar we ons hebben laten vollopen met nog meer koffie. Op de terugweg kwamen we gelukkig geen controle meer tegen.

Bellen met Australië

Toen ik klein was hadden we thuis alleen een vaste telefoonlijn. In de woonkamer stond nog zo’n hele grote zware zwarte telefoon met een draaischrijf. Ik weet ook nog dat we in het begin nog zo'n ouderwets kort telefoonnummer hadden van vijf cijfers. Later kwamen daar meer  cijfers bij. 

We hadden ook maar 1 telefoonlijn. Als de lijn bezet was hoorde je piep, piep, piep en verder niets. De ontvanger van het telefoontje hoorde niet dat nog iemand probeerde te bellen en je kon niemand in de wacht zetten. Berichten inspreken? Heus niet.

Zelf belde ik nooit naar het buitenland maar ik weet nog dat mijn ouders met feestdagen naar mijn oom en tante in Nieuw Zeeland belden. Dat gesprek moesten ze dan bij een telefoniste in Nederland aanvragen. Na een tijdje wachten, werden ze dan teruggebeld en kregen mijn ouders mijn oom en tante aan de lijn. Vanwege de vertraging op de lijn verliepen de gesprekken niet heel soepel.  

Als ik aan de kinderen probeer uit te leggen hoe het vroeger ging met telefoneren dan kijken ze mij aan alsof ik een grote grap vertel.

Wij zijn nu een paar jaar verder. Iedereen die wil, kan een '020' nummer in Nederland bellen om mij, 21.000 kilometer verderop in Sydney te kunnen bereiken. Op de telefoonrekening is dan niet terug te zien dat je naar het buitenland belt. Het staat op de rekening als een lokaal telefoontje. 

Als ik niet opneem, kun je een berichtje achterlaten en dan bel ik terug. Als je mij via de Skype belt in  Australië , en ik  heb mijn laptop niet aan, dan schakelt Skype automatisch over op mijn mobiele telefoon, waar ik ook ben. Ik kan een foto nemen op straat, en die meteen met mijn telefoon doorsturen naar Nederland. Ik kan een video opnemen en die opsturen of publiceren op het internet waar iedereen de video meteen kan bekijken.

Dit heeft het expatleven een stuk gemakkelijker gemaakt vergeleken met 30 jaar geleden. Australië ligt nog steeds een roteind van Nederland vandaan maar dankzij alle nieuwe technologie is het wel een stuk makkelijker om contact te houden.

Ik ben erg benieuwd naar de volgende stap. Als je kijkt wat er in de afgelopen 30 jaar al is veranderd dan moeten we straks op een totaal andere manier contact kunnen houden.  Verschijnen we straks levensecht in 3D op een videoscherm als we bellen?  Een Imax belevenis in de woonkamer? Ik hoop het.

De trouwerij van 'onze' kroonprins William met zijn Kate

Ik heb net de tv aangezet om te kijken naar het huwelijk van William en Kate. De uitzending begon  om vier uur s'middags en zal doorgaan tot laat in de avond. Om acht uur Sydney tijd, zal Kate de kerk binnenlopen.

Australie is een constitutionele monarchie. Engeland heeft niets meer te zeggen over Australie maar het land valt nog wel onder het Britse koningshuis. In 1999 stemden 55% van de Australiers tegen de oprichting van een republiek. Helaas hebben de Australiers geen vrije dag gekregen vanwege het huwelijk. Dat zal voor een hoop mensen een reden zijn om de volgende keer wel voor een Republiek te stemmen. 

Gokken is een erg populair tijdverdrijf in Australie. Je kunt vandaag op de meest gekke dingen wedden. Dit zijn een paar voorbeelden:
- Prins Harry is te dronken om vanavond een speech te kunnen geven (25-1)
- William scheurt zijn broek voor het altaar (22-1)
- De koningin draagt een gele hoed
- Het regent op de huwelijksdag
- David Beckham komt als eerste beroemdheid bij de kerk aan

Ik ga lekker voor de buis zitten. Ik gok dat Kate een lange jurk aanheeft en 'ja' zal zeggen tegen haar prins.

Op vakantie naar New England

New England is de regio boven de Hunter Valley, ten westen van Coffs Harbour. Vanaf Sydney is het ongeveer vier uur rijden. Het is zeg maar het Drente van Nederland. Je ziet er iets van het echte Australie zonder dat het toeristisch is. Het leukste van zo'n gebied is dat je onverwachte dingen tegenkomt. Zoals bijvoorbeeld dit bord:

De zeer vriendelijke meneer van het dichtbij gelegen Walcha museum legde uit waar de naam vandaan komt. Na de oorlog van 1809 hebben zich veel Europeanen in het gebied gevestigd. Zij hebben de naam 'Bergen op Zoom creek' bedacht. De naam van het dorp 'Walcha' komt van Walcheren. Het museum was echt de moeite waard.

Ik denk dat wij die dag de enige bezoekers waren. De mevrouw van het museum ging een kop thee voor ons maken en we kregen er koekjes bij. Zo schattig. Waar zie je dat nou nog?

Link naar de website van het Walcha Pioneer museum

4wd rijden op de zandduinen van Stockton Beach

Gisteren stond er weer een typisch Australisch mannenuitje op het programma: off roaden bij Stockton beach. Stockton Beach ligt op 2 uur rijden boven Sydney. Het is een waar 4wd - en mannen - paradijs. Alleen in dit land kun je 30 kilometer met een grote auto over het strand rossen.

Het zand was een stuk losser dan op Fraser island en we konden een paar keer niet verder rijden. Gelukkig zijn er altijd een paar stoere Aussies in de buurt met een Ute (=typische Australische wagen met een open bak) die niet-zo-handige Nederlands uit willen graven. Oeps.

Een paar van de zandduinen waren iets te hoog gegrepen voor onze Prado. Marcel genoot zichtbaar van het geploeter door het zand van onze arme auto (of deed net alsof). Ik iets minder.

Onderweg zijn we even gestopt bij 'Tin City'. Een bizar klein stadje verscholen tussen de zandduinen. Het is het perfecte decor voor de film Mad Max. Er zijn ook een paar scenes voor de film opgenomen. Tin City is gebouwd in de jaren 30 tijdens de crisis en er wonen nu nog steeds mensen. Bizar! De overheid is er niet al te blij mee en probeert het stadje weg te krijgen. Dat lukt niet erg want de bewoners hebben een 99 jarige lease. De mensen wonen er dus legaal. Hier is meer te lezen over Tin City (in het Engels).

Tijdsverschil met Australie

Vandaag is in Sydney de klok een uur achteruit gegaan. Daardoor is het tijdsverschil tussen Sydney  en Nederland nu acht uur. Ik begrijp nog altijd niet het nut van het invoeren van de wintertijd. De komende maanden is het in Sydney een uur vroeger donker. Fijn. Maar voor wie?

Waarom bestaat de wintertijd eigenlijk? Waarom kun je niet gewoon altijd de zomertijd aanhouden? De kinderen staan morgenochtend om 6 uur te springen naast mijn bed omdat ze niet doorhebben dat de klok een uur teruggezet is en het dus niet 7 uur is.

Dit weekend hebben we nog gewoon kunnen genieten van de zomer en van de zomertijd. We hebben gekampeerd en het was zalig weer. S. genoot ook. Hier ligt hij op het strand:

Droogmolen-ellende in Sydney

Begin van de lente!

Net viel mijn oog op de kop van een stukje op de Telegraaf website: "De lente van 2011 is begonnen'. Officieel begint het voorjaar op 1 maart en dat is ook moment waarop de Australische herfst begint.

Het begint hier inderdaad op herfst te lijken. Het afgelopen weekend en vandaag heeft het erg hard geregend. Er is in drie dagen net zoveel regen gevallen als normaal in 1.5 maand! Ook worden de dagen al weer wat korter. Rond zeven uur begint het een beetje te schemeren.

Maar is dit echt herfst? Nee, toch niet. Behalve dat het regent en dat het eerder donker is, is het nog lekker warm buiten. Warme kleren hoef ik daarom nog niet te voorschijn te halen. Mijn regenlaarzen wel maar die kan ik natuurlijk nergens vinden.

Vanuit een regenachtig Sydney, wens ik iedereen in Nederland een mooi voorjaar en een warme lange zomer toe! 

Harmony day op school

Op 21 maart viert Australie harmony day. Deze dag is in het leven geroepen om te vieren dat Australie een multicultureel land is. De boodschap is dat iedereen welkom is in Australie. Misschien iets voor meneer Wilders om naar te kijken.

De dag wordt ook op school gevierd. Om de ouders te plezieren, hebben de leraren bedacht dat de kinderen iets aan moeten trekken uit het land dat ze deze 'term' in de klas bespreken. Voor S. is dat Nieuw Zeeland en J., Zuid Korea. Zucht.

De verkleeddoos ligt vol met piraten- en elfjes kostuums, berenpakken en doktersjassen. Helaas de nationale kostuums van Nieuw Zeeland en Zuid Korea zitten er niet in. Hoe ga ik dat nou weer oplossen?

Morgen moet er ook een 'gold coin' (1 of 2 dollar munt) mee naar school voor het goede doel. En de kinderen mogen iets lekkers meenemen om met vriendjes te delen. Ik ga een paar oerhollandse pannenkoeken bakken. Lekker multicultureel.

Funnel web spider komt huis binnen

Ik heb net korte metten gemaakt met mijn eerste funnel web spider. Yes!

Het beest liep via de tv kamer het huis binnen. Volgens informatie op het internet, 'verlaten funnel web spiders met hevige regen hun hol en komen ze de huizen binnen'. Laat het vandaag pijpenstelen regenen. Het zwembad stroomt bijna over.

Spinnen die in een web zitten zijn niet gevaarlijk. De loslopende exemplaren echter wel. Dus toen ik mevrouw funnel web op het tapijt zag wandelen, wist ik wat ik moest doen.

 De spin heb ik doodgemaakt door op de loper te springen.

Ik ga nu maar met een vliegenmepper bij de deur op wacht zitten om te voorkomen dat familieleden via dezelfde route naar binnen komen.

Australische 'gold coin' voor het goede doel

Australiërs zijn erg goed in het inzamelen van geld voor goede doelen. Overal waar je komt kun je geld doneren. Bij je bank, de supermarkt of gewoon op straat. Overal eigelijk.

Bij de supermarkt hing tot vorige week een poster met het verzoek om bij de kassa geld te doneren voor de slachtoffers van de overstromingen. Gisteren zag ik dat ze de cycloon Yasi er ook maar bij hebben gezet.

Als er nog een paar natuurrampen bijkomen gaat het nog op een echt boodschappenlijstje lijken. Dan mag je aanvinken voor welke natuurramp je geld doneert. Waar zal ik vandaag eens geld aan geven? Een bosbrand of een cycloon? Nee, doe mij toch maar een overstroming. Dit is niet geheel ondenkbaar als je ziet hoe onvoorspelbaar het weer in Australië dit jaar is.

De school zamelt ook geld in. Vandaag kreeg ik een e-mail dat de kinderen in ruil voor een 'gold coin' hun eigen kleren naar school mogen. Ze hoeven dan niet hun schooluniform aan. De opbrengst gaat naar de slachtoffers van de overstromingen.


Australië kent zilverkleurige munten voor 5, 10, 20 en 50 cent. De Australische 1 dollar en 2 dollar muntstukken zijn koperkleurig (lijkt op goud) en die kun je dan doneren voor het goede doel. Vandaar de naam 'gold coin collecte'.

Hittegolf in Sydney

De hele week is het al snikheet in Sydney. Vandaag is het ver boven de 40 graden. Gelukkig is het eind in zicht en gaat het vanaf morgen afkoelen. De 40 graden ligt ver boven het maandelijks gemiddelde voor de maand februari van 25.7 graden.

Drie suggesties voor wat je kan doen tijdens een hittegolf in Sydney:
1. Blijf thuis met alle ramen en gordijnen dicht
2. Ga zwemmen
3. Doe beiden

Wij kiezen vandaag voor optie nummer drie.

Lees hier meer over het warme zomerweer
Weer en temperatuur in Sydney

Eerst overstromingen en nu een cycloon

Australie zit nog bij te komen van de grote grote overstromingen en nu dient de volgende natuurramp zich al weer aan. Cycloon Yasi, een categorie vijf storm (de zwaarste categorie) komt vanavond rond 10 uur aan land in het noorden van het land. Volgens de premier van Queensland is het de zwaarste cycloon die het land ooit heeft gekend. Ze vraagt iedereen die in het gebied woont zo snel mogelijk te vertrekken. Of zoals ze zegt: 'get out now' ofwel maak dat je wegkomt.

Australie is een heel groot land en in Sydney zullen we er hopelijk niet al te veel van merken. In Amerika vergelijken ze de cycloon met orkaan katrina al is niet helemaal duidelijk wat het verschil is. Kijk maar naar dit filmpje.



Tot nu toe hebben wij weinig last gehad van al het natuurgeweld in Australie. Dat wil niet zeggen dat we er niets van merken. In de winkels zijn de groente en het fruit duurder geworden en wat er verkocht wordt ziet er niet altijd even fris uit. De winkels zijn zelfs een campagne gestart om consumenten minder kieskeurig te laten zijn als ze groente of fruit kopen. Voor als je het nog niet wist, een appel met bruine vlekjes kun je dus gewoon eten.

Ook gaan we meer belasting betalen. Iedere Australier die meer verdiend dan 50,000 dollar moet dit jaar een 'flood levy' betalen voor de schade door de overstromingen. Voor ons komt dat geloof ik neer op 1% extra belasting. Waarschijnlijk komt daar straks nog een 1% 'cyclone levy' bij.

Het hete weer houdt trouwens nog even aan. Vandaag wordt het wederom 35 graden (of warmer). Oef!

Back to school

Vandaag gaan alle kinderen in NSW weer naar school. Sebastiaan begint in jaar 2, en Julia in jaar 1. Op mijn vraag aan Sebastiaan en Julia waar ze het meest naar uitkeken dit nieuwe schooljaar, kreeg ik het antwoord: 'Kids Castle', de naschoolse opvang. Mmmm, erg fijn. Loop ik mij daarvoor iedere dag uit te sloven als professionele thuisblijfmoeder. Dit jaar gaan ze een middag in de week naar de opvang vanwege mijn 1-daagse werkweek.

Julia en Sebastiaan deze ochtend in hun uniform vlak voor school. 

De kinderen hadden sinds 17 december vakantie en moeten deze week in de zindere hitte (iedere dag > 30 graden) weer naar school. De zomer was tot nu toe niet echt warm maar daar is nu, aan het eind van de zomervakantie, dan toch eindelijk verandering in gekomen. Zucht.

Bij het afscheid op het schoolplein zag ik trouwens gek genoeg alleen maar hele blije gezichten, zowel bij de kinderen als bij de ouders. Ik bespeurde hier en daar zelfs een vreugdedansje. Hoe zou dat toch komen?

Celebrate Australia Day

Het is 'hot, hot, hot' (> dertig graden. de warmste Australia Day in 20 jaar) vandaag en ik word geacht om naar het park of naar het strand te gaan om daar 'Australia Day' te vieren. Nou niet dus. Marcel heeft de stoute schoenen aangetrokken en is met de kinderen naar de stad vertrokken. Ik wenste hem veel succes. Ik blijf lekker thuis. Het is gewoon te warm. Nu scheelt het dat er de hele dag tennis op tv is vanwege de Australian open. Dus ik heb mazzel. Nu kan ik zonder schuldgevoel lekker de hele dag voor de buis zitten. Ha, ha.

Een andere Australische traditie houden we wel in ere vandaag. We zullen vanavond de barbeque aanzetten voor een paar lekkere lamsboutjes. Of, zoals de Australiers zeggen: 'Let's fire up the barbie'.

Dit is een reclame met Sam Kekovich om het eten van lamsvlees tijdens Australian Day te promoten. Ieder jaar maakt hij een nieuwe reclame en ja, ze zijn erg grappig.



Kijk ook naar de reclame van dit jaar. Amsterdam komt er ook in voor!: Sam Kekovich's 2011 Australia Day address

Eerst 'cache' gevonden

Met ons nieuwe GPS apparaat hebben we vandaag onze eerste 'cache' (schat) gevonden. Dit heet  'geocaching'. Als je niet weet wat dat is, het is eigelijk een moderne manier van schatzoeken. Mensen verstoppen ergens een schat en via het internet kun je de GPS coordinaten van de vindplaats vinden en daarmee ga je dan op stap. 

We hebben vanmiddag naar twee 'caches' gezocht. Grappig genoeg zat er bij beide locaties een Australisch tintje aan. De eerste plek lag naast een sportveld waar cricket werd gespeeld. De bal werd ver uit geslagen precies waar wij aan het zoeken waren. Het hele team, allemaal mannen in witte pakken, ging op zoek naar de bal en wij zochten dus naar onze schat. Die vonden we uiteindelijk niet. De cricketers vonden wel hun bal terug. 


Bij de tweede locatie hadden we meer geluk. Na 5 minuten zoeken vonden we de schat, een klein plastic doosje met daarin een opschrijfboekje en nog wat kleine hebbedingetjes. Het doosje lag onder een grote steen achter een stuk hout. Ik moest met mijn hand onder de steen wroeten om het doosje te pakken. Helemaal fijn vond ik dat niet. Dit commentaar las ik net op de website over de vindplaats van de schat: 

I found the spot that the cache was in, but after seing a funnelweb spider crawl out of the hole I decided that it was best to leave it. I think that this cache is too dangerous and should be given a warning in the description for spiders.


Het komt erop neer dat een funnelweb spider de schat bewaakt. Als die je te pakken, krijgt mag je linea directa naar het ziekenhuis. De GPS coordinaten van het ziekenhuis worden er niet bijgegeven. Dat kunnen ze misschien beter wel doen. 

Oost west, thuis best

Na iets minder dan 12 maanden in ons oude huis, hebben we alle dozen weer ingepakt om te verhuizen. Onze nieuwe buurt heet Castle Cove. Het ligt in noord Sydney, ongeveer 15 kilometer van de CBD (Central Business District met de Sydney Harbour Bridge). Het is een buurt gebouwd op heuvels met ongeveer 1000 huizen, bijna allemaal alleenstaand. De naam van de buurt komt van 'Innisfail Castle', een zogenaamd kasteel uit 1905. Ha, ha. Australiers zouden een moord doen voor een echt middeleeuws Europees kasteel. 

De afstand van de verhuizing stelde deze keer niets voor. In plaats van 10.000 km - 10.155 km om precies te zijn - verhuisden we dit keer naar een huis slechts drie kilometer verderop. Je zou het bijna kunnen lopen. Helaas deed onze Australische internet provider er bijna langer over om ons abonnement om te zetten en ons weer aan te sluiten dan onze container onderweg was van Mumbai naar Sydney!

De korte afstand, zo is ons inmiddels gebleken, betekent helaas niet dat je er minder werk aan hebt. Het tegenovergestelde. In plaats van dat je al je spullen in een keer in een vrachtwagen zet, deur dicht - klaar, ga je nu 100 keer heen en weer rijden met de auto met telkens nieuwe dozen. 

Bijna geen enkel stukje land in Castle Cove is vlak. Ons huis is ook op een steile heling gebouwd en we kijken uit op een van de inhammen van Middle Harbour. We hebben helaas geen uitzicht op het water maar we zitten wel middenin het groen. Castle Cove ligt redelijk geisoleerd omdat het een inham is. Alle huizen zien er keurig verzorgt uit. De tuinmannen doen hier goede zaken.  Ik ga vooralsnog zelf met de snoeischaar en de grasmaaimachine aan de slag.  Helaas moesten we afscheid nemen van onze groententuin uit ons oude huis. Onze laatste opbrengst bestaat uit een hele gave groene paprika. Daar ben ik best trots op. 

Gelukkig Nieuwjaar!

De beste wensen iedereen! 2011 heeft ons in ieder geval al een nieuw huis gebracht. We woonden al weer bijna 11 maanden in hetzelfde huis dus het was hoogste tijd om de verhuisdozen te pakken. Het was opvallend hoeveel spullen we hebben ook al heb ik de afgelopen tijd ongelooflijk veel weggegooid. Vergeleken bij onze vorige verhuizingen toen onze spullen de halve wereld over gingen, was het deze keer met een afstand van 3 kilometer een makkie.

Vanwege de verhuizing heb ik niet veel tijd gehad voor de blog. Hopelijk heb ik volgende week weer internet en dan kan ik weer helemaal los gaan.