Vandaag gingen beide kinderen naar school. De afgelopen weken bestond mijn leven alleen maar uit de kinderen. Ik had niet echt tijd om mij op andere dingen te concentreren. Zonder de kinderen moet ik andere dingen vinden om mijzelf bezig te houden. Wat doen 'moeders-die-net-in-Australie-zijn-gearriveerd' op een eerste dag zonder kinderen? Ze maken de compostbak leeg.
Daar ben ik het afgelopen uur heel druk mee geweest. Ik was in ieder geval lekker productief bezig en je blijft in beweging. Ik ontdekte een paar witte wormen in de bak maar die zijn nu dood. Ik moest de bak leegmaken omdat we er vorige week een boel lange wortels van planten in hadden gegooid. Ik las ergens dat dat niet goed is omdat ze niet goed rotten. Ik had er ook andere dingen in gegooid zoals eierschillen en brood maar dat is allemaal weg. Hebben de wormen het opgegeten?
We moeten echt aandacht gaan besteden aan onze tuin. Als ex-appartement-bewoners valt het tuinonderhoud nog niet mee. Twee weken geleden zijn we hier komen wonen en het gras is nu al op sommige plekken bruin. Ook een paar van de planten staan er niet meer zo florisant bij.
Voor de kinderen maken we een groentetuintje. Vorige week hebben we tomaten en paprika zaadjes in potjes gedaan en dat zijn nu al kleine plantjes van ongeveer 2 centimer. Hopelijk kunnen we over een paar weken groenten uit eigen tuin eten.
Ik ben trouwens erg blij met de keuze van ons huis en straat. Het blijkt dat al onze buren 18 jarige dochters hebben die maar wat graag willen oppassen. Hiep hoi! Vanavond gaan we voor het eerst sinds ik in Australie ben uit eten. Daar heb ik erg veel zin in.
Thursday, January 28, 2010
Tuesday, January 26, 2010
Schooluniformen
In Australie kunnen kinderen niet naar school zonder uniform. Vandaag moest ik naar de winkel om schooluniformen voor de kinderen te kopen. Het hoort allemaal bij de Australische manier van leven, denk ik maar.
Er zijn maar enkele scholen waar een uniform niet verplicht is. Op de Castle Cove school zijn de uniformen donkerblauw. Niet echt een vrolijke kleur voor kinderen. In India noemen ze dit geloof ik een Engelse kleur in tegenstelling tot de vrolijke Indiaase kleuren.
Als Nederlander had ik nooit kunnen denken dat ik mijn kinderen ooit in uniform naar school zou sturen. Ik denk niet dat het in positieve zin bijdraagt aan hun ontwikkeling. Het is erg praktisch want je hoeft nooit meer moeilijke discussies te voeren over wat de kinderen naar school aan willen. Maar hoe staat het met de ontwikkeling van een eigen smaak. Kinderen zijn gewoon niet hetzelfde. Kleding is voor kinderen een belangrijke manier om zich te uiten. Als ze dat niet kunnen, gaan kinderen op zoek naar andere manieren om zich te uiten. En dat gebeurt dan niet altijd in positieve zin.
Ik ben blij dat mijn zesjarige erg content is met zijn uniform. Ik denk niet dat hij zich realiseert dat iedereen er morgen hetzelfde uit zal zien. In Nederland droeg Sebastiaan een feloranje winterjas. Het was altijd erg makkelijk om hem terug te vinden. Dat zal anders zijn als alle jongen er 100% hetzelfde uitzien.
Er zijn maar enkele scholen waar een uniform niet verplicht is. Op de Castle Cove school zijn de uniformen donkerblauw. Niet echt een vrolijke kleur voor kinderen. In India noemen ze dit geloof ik een Engelse kleur in tegenstelling tot de vrolijke Indiaase kleuren.
Als Nederlander had ik nooit kunnen denken dat ik mijn kinderen ooit in uniform naar school zou sturen. Ik denk niet dat het in positieve zin bijdraagt aan hun ontwikkeling. Het is erg praktisch want je hoeft nooit meer moeilijke discussies te voeren over wat de kinderen naar school aan willen. Maar hoe staat het met de ontwikkeling van een eigen smaak. Kinderen zijn gewoon niet hetzelfde. Kleding is voor kinderen een belangrijke manier om zich te uiten. Als ze dat niet kunnen, gaan kinderen op zoek naar andere manieren om zich te uiten. En dat gebeurt dan niet altijd in positieve zin.
Ik ben blij dat mijn zesjarige erg content is met zijn uniform. Ik denk niet dat hij zich realiseert dat iedereen er morgen hetzelfde uit zal zien. In Nederland droeg Sebastiaan een feloranje winterjas. Het was altijd erg makkelijk om hem terug te vinden. Dat zal anders zijn als alle jongen er 100% hetzelfde uitzien.
Friday, January 22, 2010
Buurtzwembad
Als je in Sydney woont, is het nooit moeilijk om dichtbij huis een plek te vinden waar je kan zwemmen. Dit is fijn want met 41 graden is het vandaag de heetste dag in vier jaar!
Vanochtend ontdekten wij vijf minuten rijden van ons huis de ´Northbridge Baths. Het is een zeer kindvriendelijk zwembad voor zwemfanaten. Een van de vaders wees ons er vriendelijk op dat het voor de kinderen beter is om een Australisch zwemshirt met lange mouwen te dragen want ´de zon in Europa is anders´. Ik rende al de hele tijd achter de kinderen aan met zonnenbrand maar blijkbaar is dat niet voldoende.
Het -natuur- zwembad ligt in een mooie baai met uitzicht op mooie groene heuvels. Er is een ondiep deel voor de kinderen met een strandje en een serieus deel voor volwassenen waar je baantjes kan zwemmen. De dag begint hier duidelijk heel vroeg. Op het aankondigingenbord las ik dat het ´senior zwemteam´ start om 6 uur s´ochtends!
Sebastiaan was helemaal opgetogen vanwege alle vissen die in het bad rondzwemmen. Vissen is - helaas - niet toegestaan. Een speciale activiteit die je daar kan doen is ´kayak fitness´. Dat moeten we maar een keer proberen.
Wat wil je nog meer op een warme dag.. Ah, ik vergeet te melden dat ze er ook hele lekker cappucino maken.
Vanochtend ontdekten wij vijf minuten rijden van ons huis de ´Northbridge Baths. Het is een zeer kindvriendelijk zwembad voor zwemfanaten. Een van de vaders wees ons er vriendelijk op dat het voor de kinderen beter is om een Australisch zwemshirt met lange mouwen te dragen want ´de zon in Europa is anders´. Ik rende al de hele tijd achter de kinderen aan met zonnenbrand maar blijkbaar is dat niet voldoende.
Het -natuur- zwembad ligt in een mooie baai met uitzicht op mooie groene heuvels. Er is een ondiep deel voor de kinderen met een strandje en een serieus deel voor volwassenen waar je baantjes kan zwemmen. De dag begint hier duidelijk heel vroeg. Op het aankondigingenbord las ik dat het ´senior zwemteam´ start om 6 uur s´ochtends!
Sebastiaan was helemaal opgetogen vanwege alle vissen die in het bad rondzwemmen. Vissen is - helaas - niet toegestaan. Een speciale activiteit die je daar kan doen is ´kayak fitness´. Dat moeten we maar een keer proberen.
Wat wil je nog meer op een warme dag.. Ah, ik vergeet te melden dat ze er ook hele lekker cappucino maken.
Hitte
Toen ik aankwam in Sydney vorige week, wist ik dat het warm zou zijn want het is zomer. Maar het is niet alleen warm. Het is heet! In plaats van naar het strand te gaan - wat de meeste mensen vandaag waarschijnlijk deden - besloot ik om met de kinderen met de bus en trein naar Darling Harbour, midden in de stad te gaan. Goed plan! De kinderen vonden het gelukkig leuk. Ze kregen twee ijsjes en ze mochten zwemmen in de fontein.
We zijn nu thuis en ik heb de kinderen maar voor de televisie gezet. Het is gewoon te warm om iets anders te doen. Een van de problemen van het warme weer is dat ik niet veel gedaan krijg in huis. Het is nog steeds een rotzooi vanwege alle onuitgepakte dozen. Ik zou daarom iets productiever willen zijn.
Iets positiefs: vandaag is de nieuwe barbecue afgeleverd. Marcel heeft hem besteld dus het zal wel een grote zijn. Denk aan een zusterschip van Battlestar Galactica (=auto). Hij weegt 82 kilo. Ik vraag me af hoe groot de barbecue zal zijn als Marcel hem morgenochtend in elkaar zet.
We zijn nu thuis en ik heb de kinderen maar voor de televisie gezet. Het is gewoon te warm om iets anders te doen. Een van de problemen van het warme weer is dat ik niet veel gedaan krijg in huis. Het is nog steeds een rotzooi vanwege alle onuitgepakte dozen. Ik zou daarom iets productiever willen zijn.
Iets positiefs: vandaag is de nieuwe barbecue afgeleverd. Marcel heeft hem besteld dus het zal wel een grote zijn. Denk aan een zusterschip van Battlestar Galactica (=auto). Hij weegt 82 kilo. Ik vraag me af hoe groot de barbecue zal zijn als Marcel hem morgenochtend in elkaar zet.
Wednesday, January 20, 2010
Kookaburra
Dit is een van de Kookaburra's bij ons in de tuin. Ze zijn extreem tam en daardoor moeilijk weg te jagen. Ze kijken je aan met een gezicht van 'wat moet jij nou?'
Sunday, January 17, 2010
Sydney leven
Dit is mijn eerste blog vanuit Sydney. Na een vlucht van meer dan 24 uur kwamen we eindelijk in Sydney aan, klaar voor een nieuw avontuur.
Mijn verblijf in Nederland was super maar toen ik landde op het vliegveld van Sydney realiseerde ik mij dat het tijd is om verder te gaan. Toen we uit de douane kwamen, zagen we als eerste Marcel staan. Hij huilde toen hij ons zag! Ik vond het een vreemd gevoel dat Sydney de komende jaren mijn nieuwe thuisland zal zijn. We zijn hier eerder als toerist geweest maar dat is anders dan dat je hier echt woont.
Marcel bracht ons naar de auto. Het is niet zo maar een auto, het is een hele grote auto. Ik heb het gevaarte meteen de bijnaam 'battlestar Galactica' gegeven. Het is niet echt een stadsauto. De auto is gemaakt om in de outback te rijden op zeer ruig terrein en om veilig te zijn voor hele grote kangaroes die voor de auto kunnen springen. Dat zal niet zo snel in Sydney gebeuren! Vanuit het oogpunt van een man is het natuurlijk wel een hele coole auto. Ik heb al een kleine stadsauto op mijn verlanglijstje gezet.
We reden toen naar ons nieuwe huis en dat is ongeveer 20 minuten rijden vanaf het vliegveld. Toen we de oprit opreden zag ik een paar dozen voor de garage staan. Ik realiseerde mij toen dat de verhuizers al geweest waren en dat we niet in ons eigen huis hoefden te kamperen. Dat was een grote verrassing! Een boel dozen waren nog niet uitgepakt maar dat maakt mijn niet zoveel uit. Ik voel mij tenminste al weer een beetje thuis.
Het huis is super! Veel ruimte, een groot terras met ruimte voor een grote eettafel en barbeque en nog een tuin. We hebben onze eerste kennismaking met het Australische dierenleven gehad. Onze huurbaas voerde altijd de Kookaburra's en die verwachten nu ook van ons eten te krijgen. Jammer voor ze! Ze lijken aggresiever te zijn dan de kraaien in Mumbai. Toen we gisteren buiten aten, maakte een van de vogels een duikvlucht en probeerde zo eten van Marcel's bord te stelen terwijl hij gewoon aan tafel zat.
Vanochtend is Marcel op zijn scooter naar het werk vertrokkken. Met de scooter doet hij er maar 15 minuten over. Mijn dagprogramma: de kinderen bezighouden, dozen uitpakken en naar de school van de kinderen gaan om ze te registeren.
Mijn verblijf in Nederland was super maar toen ik landde op het vliegveld van Sydney realiseerde ik mij dat het tijd is om verder te gaan. Toen we uit de douane kwamen, zagen we als eerste Marcel staan. Hij huilde toen hij ons zag! Ik vond het een vreemd gevoel dat Sydney de komende jaren mijn nieuwe thuisland zal zijn. We zijn hier eerder als toerist geweest maar dat is anders dan dat je hier echt woont.
Marcel bracht ons naar de auto. Het is niet zo maar een auto, het is een hele grote auto. Ik heb het gevaarte meteen de bijnaam 'battlestar Galactica' gegeven. Het is niet echt een stadsauto. De auto is gemaakt om in de outback te rijden op zeer ruig terrein en om veilig te zijn voor hele grote kangaroes die voor de auto kunnen springen. Dat zal niet zo snel in Sydney gebeuren! Vanuit het oogpunt van een man is het natuurlijk wel een hele coole auto. Ik heb al een kleine stadsauto op mijn verlanglijstje gezet.
We reden toen naar ons nieuwe huis en dat is ongeveer 20 minuten rijden vanaf het vliegveld. Toen we de oprit opreden zag ik een paar dozen voor de garage staan. Ik realiseerde mij toen dat de verhuizers al geweest waren en dat we niet in ons eigen huis hoefden te kamperen. Dat was een grote verrassing! Een boel dozen waren nog niet uitgepakt maar dat maakt mijn niet zoveel uit. Ik voel mij tenminste al weer een beetje thuis.
Het huis is super! Veel ruimte, een groot terras met ruimte voor een grote eettafel en barbeque en nog een tuin. We hebben onze eerste kennismaking met het Australische dierenleven gehad. Onze huurbaas voerde altijd de Kookaburra's en die verwachten nu ook van ons eten te krijgen. Jammer voor ze! Ze lijken aggresiever te zijn dan de kraaien in Mumbai. Toen we gisteren buiten aten, maakte een van de vogels een duikvlucht en probeerde zo eten van Marcel's bord te stelen terwijl hij gewoon aan tafel zat.
Vanochtend is Marcel op zijn scooter naar het werk vertrokkken. Met de scooter doet hij er maar 15 minuten over. Mijn dagprogramma: de kinderen bezighouden, dozen uitpakken en naar de school van de kinderen gaan om ze te registeren.
Subscribe to:
Posts (Atom)
