Monday, June 28, 2010

Terug in de tijd bij de Nederlandse club

Bij de Nederlandse club, d.a.s. Neerlandica, in Frenchs Forest, ga je minstens dertig jaar terug in de tijd. De club is gehuisvest in een niet al te spannend, rood stenen gebouw naast een groot sportveld aan de eind van een lange doodlopende weg. Bij de ingang hangt de Nederlandse vlag.

Het clubhuis doet op donderdag en zondag dienst als restaurant met op het menu oud hollandse kost inclusief aardappelen met jus. Doordat de afzuiginstallatie slecht werkt, geniet je gratis en voor niets van het eten mee, of je wil of niet.

Voor ons - gezin met kinderen - valt er bij de club niet veel te beleven. Je ziet er vooral grijze haren. De trouwe bezoekers behoren tot de generatie Nederlanders die in de jaren vijftig en zestig de grote oversteek hebben gemaakt. Die leven in een hele andere wereld dan wij. Hun kinderen zijn Australisch opgevoed en hebben weinig meer met Nederland. Die zie je dus ook niet op de club.

Een van de redenen waarom we er komen is het ‘winkeltje’. Daar haal ik mijn wekelijkse voorraad Brinta. Ze verkopen ook een goed assortiment Indonesisch eten (Conimex), speculaas en griesmeelpudding (Dr. Oetker) uit een pakje.

Het Nederlands van veel van de clubleden laat te wensen over. Als ik de mevrouw van het ‘winkeltje’ iets vraag in het Nederlands, kijkt ze me glazig aan. Daardoor weet ik vaak niet meer wat ik moet zeggen en dan mompel ik maar snel “thank you” en “bedankt”. Een van de twee zal ze in ieder geval verstaan.

Het is duidelijk dat bij deze Nederlandse club de aansluiting tussen twee generaties is verloren. De oudere generatie wil vast houden aan tradities van dertig jaar terug. Ze zitten niet op nieuwkomers te wachten. Dat is ook wel te begrijpen want ze hebben maar weinig met ons gemeen. Voor veel van de mensen is de club het laatste restje herkenbaar Nederland en dat willen ze graag zo houden.

Voor ons blijft een bezoekje aan de club een interessant uitstapje in de tijd. Ik ben benieuwd of wij er over twintig jaar ook nog komen.

Wednesday, June 23, 2010

'We' hebben een nieuwe premier

Tot mijn grote verbazing las ik vanochtend in de krant dat de kans bestaat dat ‘we’ vandaag een nieuwe premier hebben. En inderdaad, ik kom net terug van tennis, en wat hoor ik op de radio? De premier van Australië, Kevin Rudd, is afgetreden. Zijn plaats is ingenomen door Julia (leuke naam!) Gillard. Daarmee heeft Australië voor het eerst in de geschiedenis een vrouwelijke premier. Ze is ongetrouwd, heeft geen kinderen en komt oorspronkelijk uit Engeland.

Mijn eerste reactie was om een relatie leggen met het voetbal. Australië won vanochtend vroeg, Australische tijd, met 2-1 van Servië. Ondanks de winst moeten ze naar huis omdat Duitsland van Ghana heeft gewonnen. Een paar uur later wordt de premier (een man) afgezet en wordt zijn plaats ingenomen door een vrouw. Dit moet een complot zijn.

Verhuizen naar een nieuw land is altijd interessant. Australië is een westers land en op het eerste oog zijn er niet hele grote verschillen met Nederland. Maar dat is slechts schijn. Hoe langer ik hier woon hoe minder overeenkomsten ik zie.

In Nederland kan een premier nooit zomaar afgezet worden door zijn eigen partij. Ik heb geen idee waarom dat hier wel kan. In de krant wordt het niet uitgelegd. Dat is ook niet nodig van de gemiddelde Australiër weet hoe de politiek in elkaar steekt. Ik dus niet. Hoogste tijd dus voor een snelcursus Australische politiek.

Het is nu dertig seconden later en dankzij Google ben ik al weer een stuk wijzer geworden. Volgens de website van de “Parliamentary Education Office” (www.peo.gov.au) is de premier in Australië lid van het parlement. Hij wordt gekozen door de partij (of partijen) met de meeste zetels. De partij kan de premier wegstemmen en hem vervangen door een andere kandidaat. Dat verklaart dus wat er vandaag is gebeurd.

Ik vond Kevin Rudd een vriendelijke, sympathieke man en ik vind het jammer dat hij plaats moet maken voor Julia Gillard. Wat mij met name aan haar opvalt zijn haar zeer zware stem, sterke Australische (?) accent, grote neus en rood piekhaar.

Mijn stem (als ik al mocht stemmen) heeft ze – nog – niet.

Tuesday, June 22, 2010

Het is donker buiten

Ik wil niet depressief lijken maar ik heb nu toch een beetje het "donkere dagen voor kerstmis" gevoel. In Sydney zijn de dagen erg kort. Vandaag was het om tien voor vijf al donker. Dat is toch wel even slikken.

Ik weet hoe lekker het is om deze periode in Nederland te zijn. Zeker nu het mooi weer wordt. Zelfs in december, als het hier zomer is, dan nog zal het niet zo lang licht blijven. Als je het hebt over dingen die ik mis, dan staan de lange zomeravonden hoog op de lijst.

Vanaf nu zullen de dagen alleen maar langer worden en dat is fijn. Ik zie weer een beetje licht aan het eind van de tunnel. Rond de langste dag in december, gaat de zon pas om acht uur onder. Daarmee zijn de dagen niet zo lang als in Nederland in de zomer maar het komt een klein beetje in de buurt.

Saturday, June 19, 2010

Hilarisch: Santo, Sam and Ed's Cupfever

Iedere avond om half negen, voor het begin van de eerste wedstrijd van de dag, zend SBS een hilarische voetbalshow uit: Santo, Sam and Ed's cupfever. Ik ken deze drie heren zelf niet maar ze zijn erg grappig. Althans, dat vind ik. Ik ben eigelijk niet zo'n grote voetbalfan en het is dus een grote prestatie van de heren om iemand zoals ik naar voetbal te laten kijken.

Het is tenminste niet zo'n saaie voorbeschouwing met zogenaamde "experts" die het voetbal heel serieus nemen. Hoogtepunt van vanavond was het interview met John van het Schip die in Australie is om het voetbalteam van Melbourne te coachen. Als je mee wilt kijken kun je naar YouTube gaan: http://www.youtube.com/santosamedcupfever. Ze hebben ook een eigen Twitter pagina: www.twitter.com/cupfever

Voetbal kijken is hier trouwens prima. SBS zend alle wedstrijden uit en je kunt zelfs naar het Nederlandse commentaar luisteren via de radiozender van SBS. Probleem is dan alleen dat je geen beeld ziet. Ik ga gewoon heel snel zappen: beeld - zap - geluid - zap - beeld - zap - geluid - zap. 

Tuesday, June 15, 2010

Nederlands voetbal kijken in Sydney


Gisteren speelde Nederland tegen Denemarken. Wij hebben de wedstrijd gezien in het Holland Huis in Darling Harbour. Het voelde - bijna - alsof ik terug was in Nederland. Alles was oranje en je kon je te goed doen aan bitterballlen, kroketten en Grolsch bier. 

Het Holland Huis ligt naast het Fifa Fan Fest terrein. Ik voel toch een beetje mee met de organisatoren van dit evenement. Het valt niet mee iets te organiseren in een land waar de mensen niet geinteresseerd zijn in voetbal. De gemiddelde Australier houdt van rugby of cricket en niet van voetbal. De liefhebbers van voetbal zijn met name de immigranten uit Europa (Italianen, Grieken, Engelsen, etc.). Het feit dat Australie de eerste wedstrijd met 0 - 4 heeft verloren, maakt de sport ook niet populairder. 


Canberra


Dit weekend zijn we in Canberra geweest. We wisten niet echt wat we konden verwachten maar we vonden dat we de hoofdstad van ons nieuwe land minstens eenmaal moeten bezoeken om te weten hoe het eruitziet. 

We gingen dit weekend voor een hele korte tweedaagse trip. Canberra ligt 300 kilometer naar het zuidwesten. De weg ernaar toe is nogal saai. Het is een rechte weg en je komt bijna geen andere plaatsen of bezienswaardigheden tegen onderweg. We deden er iets langer over dan vier uur omdat we van de hoofdweg afgingen in een - mislukte - poging om de route iets spannender te maken.   

De stad zelf is niet erg mooi. Er is een heel groot meer waar je om heen kan lopen of fietsen. Ondanks een paar pogingen is het ons niet gelukt een stadscentrum te vinden. Ook zagen we niet veel mensen buiten en daardoor kwam het geheel een beetje doods over. Ik denk dat veel mensen de stad uit waren vanwege het lange weekend. 

Het leukste aan Canberra zijn de musea. Op dag een zijn we naar het National Museum of Australia geweest en op dag twee naar Questacon, een technologie museum voor kinderen. De kinderen vonden het helemaal super en wij ook. Dit zijn foto's van de ingang van het nationale museum:

Je doet jezelf geen plezier door heel lang in Canberra te blijven maar een kort bezoek om de musea te zien is wel de moeite waard. 

Thursday, June 10, 2010

Lang weekend

Op maandag viert Australie de verjaardag van de Britse koningin en is iedereen vrij. Er gaan stemmen op om deze vrije dag af te schaffen want sommige mensen vinden het vieren van de verjaardag van de Britse koningin achterhaald. Ik snap niet waarom. Mij maakt het niet uit. Een vrije dag is altijd fijn.

Het weer beloofd mooi te worden. Dat mag ook wel na alle regen van de afgelopen weken. In de ochtend is het koud (vanochtend was het 7 graden in Sydney) en 's avonds loop ik met een deken rond maar nu schijnt de zon volop en zit ik lekker buiten.

Zometeen ga ik op de fiets naar de winkels om spullen te halen voor een echte Australische pie. Daar zijn ze hier dol op. Ik ga nu zelf maar eens een poging wagen om er een te maken. Het recept ziet er niet heel erg ingewikkeld uit.

Oh ja, de kop van het artikel in de Sydney Morning Herald over de Nederlandse verkiezingen luidt: 'Dutch voters give anti-Islamic party boost' (Nederlandse stemmers geven impuls aan anti-moslim partij). Fijn voor de beeldvorming hier.

Wednesday, June 9, 2010

Nederlandse verkiezingen ook in het nieuws in Australie

De Nederlandse verkiezingen worden ook in het buitenland gevolgd. En raar maar waar (of toch niet?) de journalisten leggen de nadruk op de grote winst van meneer Wilders. Dat is niet fijn want wij komen hierdoor bekend te staan als een xenofoob volkje en dat moet je volgens mij niet willen. Straks moet ik mij nog gaan verontschuldigen dat ik uit Nederland kom. Sorry! Zie het artikel op de website van de Sydney Morning Herald.


There is nothing like Australia

Door de crisis komen minder buitenlandse toeristen naar Australie en daarom doet de Australische VVV hard haar best om het lokale toerisme te promoten. Bij de start van de campagne 'There is nothing like Australia' in april werd Aussies gevraagd om een foto in sturen van hun favoriete vakantieplek met een korte omschrijving erbij.

Vandaag zat er een bijlage bij de krant met een paar van de foto's. Genoeg inspiratie voor de vakantie! Op de speciale website www.nothinglikeaustralia.com.au kun je nog veel meer foto's zien. 29.000 in totaal! Je kunt de foto's openen door op de grote kaart van Australie te klikken.

Onze foto's staan er niet bij. Maar als we hadden meegedaan dan was dit mijn inzending geweest:

There is nothing like riding on the beach on Fraser Island! 

Monday, June 7, 2010

Goal!!!!!

Geen enkele Nederlander hoeft een wedstrijd van het Nederlands elftal te missen. Sydney is namelijk een van de zes geselecteerde 'FIFA Fan Fest' steden, een groot door de Fifa georganiseerd voetbalfestijn. Ze hebben zelfs een eigen website. Iedere wedstrijd (64 in totaal) is te zien op een van de vier drijvende schermen in Darling Harbour. Er zullen ook optredens zijn van locale Australische beroemdheden en je kunt je voetbalvaardigheden verbeteren.

De wedstrijden worden uitgezonden om half 10 's avonds en om 2 uur en half vijf 's nachts. De eerste twee wedstrijden speelt Nederland om half 10. Daar ben ik erg blij om. De wedstrijd tegen Kameroon laat ik lekker aan mij voorbij gaan.

Australie (met Nederlandse coach Pim Verbeek) speelt haar eerste wedstrijd om half 5 in de ochtend tegen Duitsland. Ik ben benieuwd hoeveel fans voor die wedstrijd op komen dagen.

Avonturen op de maandagochtend

"Oe, oe, oe, ahhhhhh!" Een grote volwassen Kookaburra (lachvogel) vloog net naar binnen door de open deur. Na een paar mislukte pogingen om weg te komen, lukte het hem gelukkig om zelf weer buiten te komen. De vogel zit mij nu vanaf een stoel op de veranda schaapachtig aan te kijken. Hij verwacht kennelijk dat hij weer wordt uigenodigd om binnen te komen. Echt niet!

De eigenaar van het huis voerde de Kookaburra altijd worstjes. Hoewel het al enkele maanden geleden is dat de vogels eten kregen, zijn ze hun weldoener nog niet vergeten! Lees ook dit bericht op de Telegraaf website over een te dikke Kookaburra. Onze vogel is waarschijnlijk familie.

Net voor mijn avontuur met de Kookaburra moest ik een 'zwarte huisspin' van het raam verwijderen met onze 'anti-spinnen' stofzuiger. Het beest heeft heel veel weg van een funnel web spin dus ik schrok mij een hoedje. Gelukkig was het slechts een 'huisspin' maar een beet van deze spin is ook niet feestelijk. Ik ben blij dat het beest weg is.
Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...