"Oe, oe, oe, ahhhhhh!" Een grote volwassen Kookaburra (lachvogel) vloog net naar binnen door de open deur. Na een paar mislukte pogingen om weg te komen, lukte het hem gelukkig om zelf weer buiten te komen. De vogel zit mij nu vanaf een stoel op de veranda schaapachtig aan te kijken. Hij verwacht kennelijk dat hij weer wordt uigenodigd om binnen te komen. Echt niet!
De eigenaar van het huis voerde de Kookaburra altijd worstjes. Hoewel het al enkele maanden geleden is dat de vogels eten kregen, zijn ze hun weldoener nog niet vergeten! Lees ook dit bericht op de Telegraaf website over een te dikke Kookaburra. Onze vogel is waarschijnlijk familie.
Net voor mijn avontuur met de Kookaburra moest ik een 'zwarte huisspin' van het raam verwijderen met onze 'anti-spinnen' stofzuiger. Het beest heeft heel veel weg van een funnel web spin dus ik schrok mij een hoedje. Gelukkig was het slechts een 'huisspin' maar een beet van deze spin is ook niet feestelijk. Ik ben blij dat het beest weg is.
No comments:
Post a Comment