Sunday, January 17, 2010

Sydney leven

Dit is mijn eerste blog vanuit Sydney. Na een vlucht van meer dan 24 uur kwamen we eindelijk in Sydney aan, klaar voor een nieuw avontuur.

Mijn verblijf in Nederland was super maar toen ik landde op het vliegveld van Sydney realiseerde ik mij dat het tijd is om verder te gaan. Toen we uit de douane kwamen, zagen we als eerste Marcel staan. Hij huilde toen hij ons zag! Ik vond het een vreemd gevoel dat Sydney de komende jaren mijn nieuwe thuisland zal zijn. We zijn hier eerder als toerist geweest maar dat is anders dan dat je hier echt woont.

Marcel bracht ons naar de auto. Het is niet zo maar een auto, het is een hele grote auto. Ik heb het gevaarte meteen de bijnaam 'battlestar Galactica' gegeven. Het is niet echt een stadsauto. De auto is gemaakt om in de outback te rijden op zeer ruig terrein en om veilig te zijn voor hele grote kangaroes die voor de auto kunnen springen. Dat zal niet zo snel in Sydney gebeuren! Vanuit het oogpunt van een man is het natuurlijk wel een hele coole auto. Ik heb al een kleine stadsauto op mijn verlanglijstje gezet.

We reden toen naar ons nieuwe huis en dat is ongeveer 20 minuten rijden vanaf het vliegveld. Toen we de oprit opreden zag ik een paar dozen voor de garage staan. Ik realiseerde mij toen dat de verhuizers al geweest waren en dat we niet in ons eigen huis hoefden te kamperen. Dat was een grote verrassing! Een boel dozen waren nog niet uitgepakt maar dat maakt mijn niet zoveel uit. Ik voel mij tenminste al weer een beetje thuis.

Het huis is super! Veel ruimte, een groot terras met ruimte voor een grote eettafel en barbeque en nog een tuin. We hebben onze eerste kennismaking met het Australische dierenleven gehad. Onze huurbaas voerde altijd de Kookaburra's en die verwachten nu ook van ons eten te krijgen. Jammer voor ze! Ze lijken aggresiever te zijn dan de kraaien in Mumbai. Toen we gisteren buiten aten, maakte een van de vogels een duikvlucht en probeerde zo eten van Marcel's bord te stelen terwijl hij gewoon aan tafel zat.

Vanochtend is Marcel op zijn scooter naar het werk vertrokkken. Met de scooter doet hij er maar 15 minuten over. Mijn dagprogramma: de kinderen bezighouden, dozen uitpakken en naar de school van de kinderen gaan om ze te registeren.

No comments:

Post a Comment

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...