Australie in de ban van het koken

Iedere avond om half acht zit heel Australie voor de buis gekluisterd voor Masterchef Australia, een super populair programma over een doodgewoon onderwerp: koken. Iedereen praat erover en de kranten staan er bol van.



Vorige week moest de populairste kandidaat Marion het programma verlaten omdat haar satesaus niet goed genoeg was. Haar uitschakeling kwam zelfs op het Australische journaal.

The 27-year-old South Australian Masters of Gastronomy student failed to win over the judges during a tense satay sauce cook-off that aired on Thursday night.

"The show's not just a show, it's an actual competition," Grasby told AAP on Friday

"It's really a combination of cooking skills and good luck. No-one is perfect, including me - you're always going to have a bad day at some point.

"People might think that's unfair, but in actual fact it is what it is: a competition.

"I feel it was a fair decision."

Van de 24 kandidaten die gekozen zijn uit een grote groep zijn er nog maar vier over. Deze week is het spannend want iedere avond moet er een kandidaat weg. Zondag 25 juli is de grote finale. Dan zal het stil zijn in de stad.

De gerechten die de kandidaten koken zijn echte "chef" gerechten en niet de "huis-tuin-en-keuken" gerechten die je op een doordeweekse avond op tafel zet. 

Op hetzelfde tijdstip als de finale zou een belangrijk verkiezingsdebat uitgezonden worden. Gisteren is besloten om het debat op een ander tijdstip te houden vanwege de Masterchef finale. Zie hier het nieuws hierover.

Als ze het tegelijkertijd zouden uitzenden, kijkt niemand. Dat zegt wel wat over de populariteit van het programma en de voorkeuren van Australiers. Koken en lekker eten zijn belangrijker dan de politiek en de economie.

Het kookprogramma houdt jong en oud bezig. De afgelopen vakantie waren Masterchef kookcursussen voor kinderen heel populair. Het taalgebruik van kinderen veranderd ook. Opeens zeggen ze als iets lekker is "what a beautiful dish!" (wat een mooi gerecht) en als het eten er mooi uitziet, hoor je: "great texture!". Wie weet dat door het programma jongeren gezonder gaan eten. Dat zou mooi zijn.

Sebastiaan zijn "Masterchef avond" is vrijdag. Dan mag hij later opblijven en samen met ons naar het programma kijken.

Masterchef wordt iedere avond uitgezonden behalve op zaterdag. Dat betekent meer dan 10 uur per week Masterchef kijken. Ik weet volgende week niet meer wat ik met mijn tijd moet doen. Ik zal echt af moeten kicken na zoveel weken.

Mijn manier van koken is door het programma veranderd. In plaats van diepvriespizza's maak ik nu pizza's met eigen gemaakt deeg en ik heb de pastamachine ook weer tevoorschijn gehaald. Als je de pizza ook wil maken, kun je hier in het filmpje vinden.

Kinderverjaardag in Sydney

Hoe druk kun je zijn met de verjaardag van een vijfjarige? Nou, heel druk. En dat tegen wil en dank want ik wil er helemaal niet druk mee zijn. Het kind wordt vijf, daarvoor hoef je niet dagen in de weer te zijn, zou ieder rationeel mens denken. Helaas liet ik mij weer te veel meeslepen en stond het hele weekend in het teken van Julia haar verjaardag.

We hebben het op Australische wijze gevierd met een picnic in het park. Het was maar klein want we hadden maar een paar mensen uitgenodigd. Toch heb ik het gevoel dat ik de hele zaterdag druk was met boodschappen doen, cadeautjes kopen, etc. Ik was 's avonds helemaal afgepeigerd. Marcel was tot een uur 's nachts bezig met het bakken van de taart.

Verjaardagen vieren in het park is hier heel populair. Toen wij om half 11 in het park aankwamen, bleken bijna alle tafels al bezet te zijn voor andere feestjes. Australiers zijn vroege vogels, ook op zondag, en je moet dus echt vroeg uit de veren als je als eerste in het park wil zijn. Dit is een wijze les voor de volgende keer.

Aankomende zaterdag is het weer gekkenhuis want dan heeft Julia een partijtje met 10 meisjes. Omdat het bezighouden van grote aantallen kinderen niet mijn sterkste kant is, heb ik een professionele 'fee' ingehuurd. Jawel, die bestaan. Ze woont alleen niet in het bos maar gewoon ergens in een huis in de stad. Zij komt de dames in een mooie jurk 1,5 uur lang bezighouden met liedjes en spelletjes terwijl ze rondzwaait met haar toverstokje.

Omdat ik er zo druk mee was dit weekend, had ik weinig zin meer in het regelen van een traktatie om uit te delen op school. Julia is nog klein dus ik dacht dat ik er wel mee weg kon komen. Helaas. Toen ik vanochtend wegreed bij school zag ik een moeder lopen met een schaal met mooi versierde roze cupcakes. Het is de moeder van een meisje uit Julia haar klas dus die gaat het ook zien. S...! Haar reactie? Dat mag je zelf raden. Ik verwacht dat ik vanmiddag alsnog naar de winkels kan gaan om een traktatie voor Julia te kopen voor morgen op school.

Van

Winter in Sydney

Winter in Sydney is ingewikkeld. In Nederland is het gewoon koud, een paar maanden lang. Hier is het ook koud, maar niet de hele tijd. De ene dag is het lekker warm en kun je op het terras zitten in een t-shirt en de volgende dag moeten de truien weer aan.

Het weer is een favoriet gespreksonderwerp. Je denkt dat Nederlanders veel over het weer klagen. Nou, hier kunnen ze er ook wat van. Klagen doen mensen hier al bij 15 graden in hartje winter. Deze winter is het kouder dan normaal en dat weet iedereen je dan ook te vertellen.

De Australische winter duurt van 1 juni tot 31 augustus. We zitten op de helft en nog even en dan hebben we de koudste periode achter de rug. In augustus is de gemiddelde temperatuur 17,7 graden vergeleken met 16,2 in juli. ‘s Nachts daalt het kwik tot 8 graden. De afgelopen weken lag de temperatuur iets onder het gemiddelde en een nacht heeft het zelfs bijna gevroren.

Het gevoel van winter is sterk aanwezig. Sydney heeft sinds kort het fenomeen schaatsbaan ontdekt. Op meerdere plekken in de stad kun je schaatsen onderbinden en een paar baantjes over het ijs zwieren. Het ziet er inderdaad winters uit. In de Blue Mountains organiseren ze ‘Christmas in July’ (Julyfest) compleet met sneeuwmannen en kerstliedjes.

Ons huis heeft een kleine gaskachel en die staat beneden in de keuken. De rest van het huis is niet verwarmd. Er is nog een andere gasaansluiting maar daar hebben we weinig aan omdat de huurbaas maar een gaskachel in het huis heeft gezet. Hij vindt dat blijkbaar wel voldoende. Nou, wij niet.

Het voordeel van in de kou zitten, is dat we straks een lage energierekening hebben. Daar krijg je toch weer een warm gevoel van. Tot nu toe hebben we de kachel nooit de hele dag aan gehad. Een paar uur ’s ochtends en een paar uur ’s avonds. Dat is alles.

Wij zijn niet de enigen met een slecht verwarmd huis. Iedereen klaagt erover. ‘Sydneysiders’ (dat zijn mensen die in Sydney wonen) willen graag geloven dat ze in een warm land wonen met alleen maar mooi weer. En voor het gemak vergeten ze bij het bouwen van een huis het onderwerp ‘verwarming’. ‘Uhhhh, waarom hebben we dat nodig?’

In de stad zie je een grote variëteit aan winterkleding. Sommige mensen overdrijven en lopen rond als of ze op de Noordpool wonen compleet met handschoenen en mutsen. Andere mensen dragen een korte broek met slippers alsof het hoog zomer is. Het is ook niet gemakkelijk om ’s ochtends de juiste kleren aan te trekken. Je maakt snel een vergissing. Of je loopt met een dikke jas aan en drie lagen truien langs het strand terwijl mensen in badkleding liggen te zonnen. Of je bent de hele dag aan het bibberen omdat je in de ochtend denkt dat de zon de hele dag blijft schijnen. Brrrrr.